Zbliża się 23 lutego – Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją.

To choroba. Powszechna i poważna.

Dotyka znanych i nieznanych.

Dorosłych, młodzież, a nawet dzieci.

Choruje na nią coraz więcej osób.

Nie pomożesz choremu każąc mu wziąć się w garść.

Nie pomoże coś na poprawę humoru.

Depresja wymaga leczenia.

Psychoterapii i często farmakologicznego wsparcia.

Pamiętaj, że jeśli choruje ktoś obok, zawsze możesz pomóc mu, posiedzieć z nim, pomilczeć, wypić herbatę. BYĆ.

„Żeby stwierdzić, czy dziecko może mieć depresję, trzeba sobie zadać serię pytań szczegółowych:

1. Czy zauważyłem u dziecka przewlekłe zmiany nastroju – dziecko jest ponure, przygnębione, drażliwe, smutne, marudne? Czy obserwuję takie zmiany przynajmniej od kilku tygodni, przez większą część każdego dnia (choć mogą być momenty, kiedy dziecko czuje się lepiej)?

2. Czy dziecko straciło radość życia? Jest takie dzień po dniu, tydzień po tygodniu?

3. Czy powyższe zmiany nastroju sprawiły, że dziecko funkcjonuje znacznie gorzej niż dotychczas?

4. Czy dziecko straciło zainteresowanie rzeczami, które wcześniej sprawiały mu przyjemność?

5. Czy spędza mniej czasu zajmując się swoim hobby?

6. Czy dziecko zaczęło ograniczać spotkania z przyjaciółmi, rzadziej wychodzi z domu?

7. Czy pojawiły się problemy z nauką? Może nagle pogorszyły się oceny?

8. Czy dziecko mówi, że ma trudności z koncentracją, nie ma sił, ma problemy ze zmobilizowaniem się? Czy podaje „dobre” powody niewychodzenia z domu („Nie pójdę dziś do szkoły, by lepiej napisać to wypracowanie/ przygotować się do klasówki”)?

9. Czy ma problemy ze snem (zarówno trudności z zasypianiem, jak i nadmierna senność) i/ lub wahania apetytu?

10. Czy dziecko mówi, że nie ma energii do działania, mniej dba o siebie, ma podkrążone oczy?

11. Czy dziecko gorzej mówi o sobie, postrzega innych jako lepszych od siebie, obwinia się nadmiernie, mówi, że życie nie ma sensu albo że nie ma po co żyć?

12. Czy zacząłeś myśleć, że moje dziecko jest leniwe, zdemoralizowane, ma zaburzenia zachowania, bo jego zachowanie nagle się zmieniło?

Uwaga: oczywiście nie wszystkie te objawy muszą świadczyć o depresji czy innym zaburzeniu (na przykład uzależnieniu), ale im bardziej obecne zachowanie dziecka odbiega od jego wcześniejszego zachowania, tym bardziej wskazana wydaje się konsultacja z psychiatrą lub psychoterapeutą.”

Poniższy fragment pochodzi z książki „Depresja nastolatków” K. Ambroziak, A. Kołakowski, K. Siwek wydawnictwa GWP, która stanowi świetne źródło wiedzy nt. depresji wśród młodzieży.

Dla wszystkich rodziców, których dzieci chorują, polecam: